معرفی گیاه اقاقیا  | اسرار جالب گل اقاقیا 

حدود 1000 گونه از اقاقیا در استرالیا یافت می شود. گل ملی استرالیا که معمولاً با نام Wattle شناخته می شود ،  روز واتل هر سال در اول سپتامبر جشن گرفته می شود. اقاقیا در طول سال به خصوص در بهار و تابستان گل می دهد.

گلهای اقاقیا به طور معمول کوچک ، زرد و معطر و دارای عطرهای بسیار زیادی هستند و  شکل ظاهر مبهمی به گل می بخشد. سر گلهای اقاقیا در واقع تعداد زیادی گل کوچک است که بهم پیوسته اند. رنگ گلهای اقاقیا از کرم ، زرد کم رنگ تا طلایی متفاوت است. یک گونه ،گل اقاقیا، دارای گلهای بنفش است در حالی که شکلی دیگر از گل های اقاقیا a دارای گلهای قرمز است. گلهای اقاقیا منفرد در گل آذین هایی قرار می گیرند که ممکن است سرهای کروی یا خوشه های استوانه ای باشند. هر گل آذین اقاقیا ممکن است از 3 گل منفرد  تا 130 یا بیشتر تشکیل شده باشد.

درخت اقاقیا یک چهره غول پیکر در چشم انداز آفریقا است. برای هزاران سال ، عشایر صحرا برای سازماندهی سرزمین ، اعمال معنوی و قوانین قبیله ای به اقاقیا اعتماد کرده اند.

گل اقاقیا برای عاشقان

گل اقاقیای زرد و طلای کم رنگ قلب عاشقان را تسخیر کرده است. برای ویکتوریایی ها ، این گل یک عشق پنهانی را نشان می داد. هدیه دادن این گل به شخصی دیگر نیز نشان دهنده دوستی عمیق است.

اقاقیا برای درمان

مصریان با جوشاندن گل با ریشه تاتچا ، از گل اقاقیا برای درمان بیماری هاری استفاده کردند. منابع مربوط به این معجون در متون پزشکی اتیوپی مستند شده است.

در طب آیورودا از مدت ها قبل از برگ ، گل و غلاف اقاقیا برای درمان کرم ها ، خونریزی شدید ، التیام زخم ها و سرکوب سرفه خون استفاده می شده است.

نبرد گیاه شناسان درباره نام اقاقیا

در سال 2011 ، در هفدهمین کنگره بین المللی گیاه شناسی در ملبورن ، تصمیم بسیار مهمی اتخاذ شد. این مبحث بسیار بحث برانگیز بود و استرالیا برنده آن شد.

در نهایت به این معنی است که جنس اقاقیا اکنون فقط به گونه های درختی بومی استرالیا اختصاص دارد. بنابراین ، به طور رسمی ، دیگر هیچ گل اقاقیا در آفریقا وجود ندارد! چقدر عجیب!

روزنامه هایی مانند Nairobi’s Sunday Nation با عنوان “آیا می دانید نامیدن این درخت به اقاقیا غیرقانونی است؟” استرالیا ادعای حقوق انحصاری این نام را دارد. ”

پس چه اتفاقی افتاده؟

تغییر نام اقاقیای آفریقا

حقایق فوری درباره اقاقیا

جوانه گل اقاقیا یک رنگ قرمز تیره ، تقریباً قهوه ای است.
زرافه ها ، بابون ها و میمون ها عاشق خوردن گل های اقاقیا هستند.
گل اقاقیا بوی شگفت انگیزی می دهد.
گلهای اقاقیا  مانند قطره ای ، از درخت آویزان می شوند.

خرافات اقاقیا

در حالی که هر نمادی از گل مثبت نیست ، از اقاقیا ، شکوفه ها و سایر قسمت های آن برای دور کردن ارواح و شیاطین استفاده می شود. این امر عمدتا مربوط به دود حاصل از آتش سوزی اقاقیا است. از آنجا که برگ های اقاقیا می توانند با آنزیم های خاصی واکنش نشان دهند و سیانید هیدروژن تولید کنند که می تواند بسیار سمی باشد ، بسیاری از دام ها جان خود را با  گیاه اقاقیا از دست دادند. در گذشته هنوز هیچ توضیحی علمی در مورد تلفات دام وجود نداشت ، این موضوعکاملاً سر و صدا ایجاد کرده است  بنابراین آنها گیاه اقاقیا و حتی گل اقاقیا را بدشانسی می دانند.

انواع اقاقیا

انواع اقاقیای استرالیا

اقاقیا درختان بوته ای و نزدیک به کشور استرالیا هستند و در مناطق گرم  رشد می کنند. اقاقیا اعضای خانواده نخود فرنگی هستند اما به هیچ وجه به آن حبوبات شباهتی ندارند. اکثر انواع گیاهان اقاقیا دارای برگ های شبیه به هم هستند اما برخی از آنها فرم های اصلاح شده ای به نام فیلود دارند. رنگ های گل متغیر نیز وجود دارد و بعضی از اشکال دارای خار هستند در حالی که برخی دیگر این گونه ها این چنین نیستند.

انواع دیگر اقاقیا

بسیاری از مناطق گرمسیری تا نیمه گرمسیری دارای مردم بومی اقاقیا هستند. موی اقاقیا بومی جزایر هاوایی است و از چوب آن برای گیتار ، کانو و تخته موج سواری استفاده می شود.

انواع گیاهان زینتی اقاقیا

آنقدر درختان گوناگون اقاقیا وجود دارد که ذکر همه آنها رمان کوچکی را میطلبد. برخی از انواع اقاقیا فقط برای احیا، زیستگاه وحشی و فضاهای بزرگ و باز مناسب میباشند، اما تعداد اندکی از آنان بسیار جذاب هستند که دوست دارید آن ها را در باغ خود بکارید.

نحوه نگه داری گل اقاقیا

خاک: اقاقیا در هر نوع خاکی که باشد  رشد می‌کند. بهترین خاک برای کاشت درخت اقاقیا در گلدان، خاک حاصلخیز با زهکشی مناسب میباشد.

نور: اقاقیا برای رشد بهتر و کامل تر به نور مستقیم  خورشید نیاز دارد ولی در محیط سایه و آپارتمان هم به رشد خود را قطع نمیکند.

آبیاری: نیاز آبی گیاه اقاقیا زیاد نمیباشد. بهترین زمان آبیاری گیاه هنگامی است که در فاصله بین دو آبیاری سطح خاک خشک شده باشد.

دما: اقاقیا نسبت به تغییرات دمای محیط مقاومت دارد و گرما و سرمای بسیار را تحمل میکند. کمترین درجه حرارت قابل تحمل برای این گیاه ۱۵- درجه سانتی‌گراد است و از این کمتر دیگر دوان نمی آوردند.

بیماری‌ها: از بیماری مهم درخت اقاقیا، چوب‌خوار و شته است که برای مبارزه با آن در فصل بهار با سم روغنی سم پاشی کرده و سه هفته پس از اولین نوبت، این کار را دوباره انجام دهید و برای مبارزه با شته، برگ‌های آلوده به شته را از گیاه جدا کنید تا آفت به همه بخش های گیاه نزند